Vücudun direnç ve bağışıklık sistemi bozulur. Gıda bileşenleri sindirilmemiş ve emilmemiş olarak kalır. Bu kalıntılar kötü kokulu yapışkan maddeler gibi kalın bağırsakta birikir. Bu malzeme AMA olarak adlandırılır. Ama’lar kalın bağırsağı ve kılcal damarlar ve kan damarları gibi diğer kanalları tıkar. Bu toksinler kanda emilir ve genel dolaşıma girer. Sonunda, vücut içinde organlarda daralma, tıkanma, durgunluk ve güçsüzlük oluşturacakları daha zayıf olan parçalarda birikir ve söz konusu dokular bağışıklık mekanizmalarını zayıflatır.
En sonunda etkilenen organda, bir hastalık durumu tezahür eder.
- Tüm hastalığının kökü AMA’dır. AMA'nın gelişimi için pek çok neden vardır.
- Dil beyaz bir film ile kaplı ise, bu belirti, sindirim sisteminde AMA'nın var olduğunu gösterir.
- AMA, Agni zayıfladığı zaman oluşur. Ancak aşırı Agni de zararlıdır. Agni aşırı yükseldiğinde, sindirim sistemi ve değerli özsuyumuz Ojas yanarak kül olur, yani zarar verir. Bu durum aynı zamanda vücudun bağışıklık sistemini zayıflatır.
Bastırılmış Duygular
Toksinler, aynı zamanda duygusal faktörler tarafından da oluşur. Örneğin bastırılmış öfke, safra kesesi, küçük bağırsak ve mide florasını değiştirir ve ardından iltihaba neden olan Pitta’yı arttırır.
Benzer şekilde korku ve endişe, kalın bağırsak florasını değiştirebilir ve göbek gaz ile şişer. Genellikle bu ağrı kalp veya karaciğer sorunları ile karıştırılır. Çünkü bu hastalık baskıyı etkiler.
Ayurveda'ya göre, duygular, öksürme, hapşırma ya da gaz çıkarma gibi herhangi bir bedensel dürtünün engellenmemesi önerilir.
Bastırılmış duygular, vücudun otomatik bağışıklığı üzerinde dengesizlik oluştur, Vata'yı arttırır ve Agni'yi düşürür. Agni düşük olduğunda, bağışıklık reaksiyon gösterebilir. Bu reaksiyon polen, toz ve çiçek scenta gibi bazı maddelere karşı alerjiye neden olabilir.Ayurvedaya göre, Agni (ateş) ve Soma (su) sağlıksız bir şekilde örneğin çok sıcak ve çok kuru şekilde birleştiği zaman hastalıklar ortaya çıkar. Bu durum, doshaların dengesini bozar ve sindirimde toksinler (Ama) yaratır. Kuru öğe, hastalığın toksik kısmına ve ısı öğesi ise, hastalığın nüfuz gücüne denk düşer.