Hiperaktivite karmaşık ve genellikle yanlış anlaşılan bir sorundur. Hiperkinetik sendrom, minimal beyin işlevsizliği ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (ADHD) ile beraber sınıflandırılmıştır. Dikkat göstermeyen, çok konuşan, ani hareket eden, çok çabuk kızan ve hiperaktif çocuklara hemen ADHD teşhisi konulmaktadır. Halbuki bu yönelim çocuğun dışlanmasına ve kontrolsüz aktivitenin gerçek sebebinin bulunamamasına yol açabilir. İlk yapılması gereken şey ADHD teşhisinin doğru olup olmadığına bakılmasıdır. Konulan teşhislerin %50’si yanlıştır ve bu sayı gerçekte %85’lere kadar çıkabilir.
David Hoffman ADHD teşhisinin kendisinin sorunlu olduğunu düşünmektedir. "Bence kültürümüz, özellikle de öğretmenler ve baskı altındaki ebeveynler çok aktif, çok yaratıcı ve canlı çocuklara yapıştıracak bir yafta buldular” demektedir. Birçok ebeveyn ve doktor bu hastalığın bilimsel güvenilirliğini ve varlığını sorgulamaktadır. Dr. Fred Baughman ADHD’nin organik, nörobiyolojik nedenleri olan objektif bir hastalık olarak onaylanmadığını ve ilaç satmak için halkın kandırıldığını iddia ediyor.
Hiperaktivite ve ADHD’yi kontrol altına almak için sıkça reçete edilen Ritalin A.B.D.’deki okula giden çocukların %5’inde (çoğu erkek) kullanılmaktadır. Yaklaşık 20 milyon kişi bu ilacı almaktadır. Bu ilacın kullanımının gençlikte bağımlılık ve kötü sağlık risklerini artırdığı iddia edilmektedir. 1,000 Amerikalı çocuk doktoru ile yapılan çalışmada görülmüştür ki %70’i Ritalin’i çocuklarda ADHD olup olmadığını görmek için reçete etmektedir ve teşhis sık sık yanlış çıkmaktadır. Bunun mantığı ilaç eğer işe yararsa çocukta ADHD olduğudur. Doktorlar zaman baskısı, hastayla yeterince ilgilenememe ve çocukları hızla tedavi etme baskısıyla Ritalin’i gereğinden fazla kullanmaktadır.
Hiperaktiviteye altta yatan başka nedenler sebep olabilir, mesela bir öğrenme bozukluğu, evde düzensiz bir hayat, sızıntılı bağırsak sendromu, gıda katkıları, aşırı şeker alımı, ağır metal zehirlenmesi hatta gözlük ihtiyacı gibi. Dr. Eric Jones hiperaktif hastalarının en az yarısının şeker ve mısır şurubu gibi tatlandırıcıları bıraktığında iyiye gittiğini görmüştür. Yale Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde yapılan bir araştırmaya göre şeker çocuklarda sindirildiğinde yetişkinlerdekinin iki katı kadar uyarıcı hormon adrenalinin kana karışmasına sebep olmaktadır. Birden çok çalışma da hiperaktif çocukların, esansiyel yağ asidi eksikliği çekiyor olma ihtimalini yüksek bulmuştur. 800 çocukta yapılan bir araştırmada kafein içeren içecekler içen çocukların öğretmenleri tarafından hiperaktif olarak değerlendirilme ihtimali daha yüksektir.
Amerika’da yaklaşık 5,000 gıda katkı maddesi kullanılmaktadır. Dr. Benjamin Feingold ADHD, gıda katkıları ve doğal olarak bulunan salisilatlar arasındaki ilişki üzerine geniş çalışmalar yapmıştır. Bu teoriyi hem destekleyen hem de çürüten çalışmalar yapılmıştır. 1999’da yapılan bir çalışmanın sonucuna göre 23 kontrollü deneyden 17’sinde gıda katkıları ve başka diyet faktörleri ile ADHD arasında bir türlü ilişki görülmüştür.
Genellikle çevresel faktörler hiperaktivite gibi sorunları büyütebilir. Dr. Richard Moskowitz bir parfümü koklayınca bütün gün yerinde duramayan bir hiperaktif hastasını tedavi etmiştr. Doktorun uzun dönemli tedavisinin içinde çeşitli homeopatik devalar bulunmaktaydı ve çocuğun durumu önemli oranda düzeldi.
Yatak ıslatma çocuklarda sıkça görülür ve sadece 5 yaşından sonra bir hastalık olarak düşünülür. 12-18 yaşları arasındaki gençlerden %3’ünde yatak ıslatma görülmektedir. Bazılarında bu gün içinde idrar kaçırma şeklinde de olabilir. Gece yatak ıslatma vakalarının %1’den daha azı duygusal sebeplere dayandırılmaktadır. Genellikle küçük mesane, metabolik ve hormonal dengesizlikler, mesane enfeksiyonları ve uyku apnesi gibi fizyolojik durumlar ve gıda alerjileri durumun gelişmesine etkili bulunur.
Araştırmalara göre ADHD olan çocuklarda yatak ıslatma, olmayanlara göre daha sık görülmektedir. 6 yaşındaki ADHD olan çocukların gece yatak ıslatma oranı olmayanlara göre 2.7 kat daha fazla, gündüz idrar kaçırma oranı ise 4.5 kat daha fazladır. ADHD gibi idrar kaçırma da genellikle gıda alerjileri tarafından tetiklenir ve tedavisi burada yatıyor olabilir. Bir çalışmada idrar kaçırma sorunu olan ve ADHD veya migren yaşayan 21 çocuk eliminasyon diyetine sokulmuştur. 12 çocuk yakın zamanda mesane kontrolü geliştirirken, 4’ünün de durumu daha iyiye gitmiştir. Hiperaktivite ve migren de eliminasyon diyeti ile azalmıştır. Alerji yapan gıdalar tekrar alındığında idrar kaçırma, hiperaktivite ve migren de geri dönmüştür.